De dood mijn vriend
De dood mijn vriend
als een aap op mijn schouder
tot mijn lichaam vergaat
en mijn geest verouderd
ik kwam uit moeder aarde
maar geef mijn lichaam nu terug
het is oud en verwelkt
en de scharnieren zijn stug
het is veilig om te sterven
velen zijn mij voorgegaan
het gaat weer voorbij
net als in de achtbaan
dood zijn is ook niet erg
ik ben het al geweest
de vele jaren voor mijn geboorte
was ik ook niet bevreesd
doodgaan is niks meer dan thuiskomen
op de plek die ik het meest vertrouw
de wolken zijn dan weg
en de lucht is er altijd blauw
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juli 05, 2021 16:24 |
| Mooi geschreven GuusV. Een andere, bredere kijk.. | |
| GuusV: | Maandag, juli 05, 2021 13:19 |
| Het blijft een mysterie Dasje, en dat is ook het fascinerende eraan.X | |
| Dasje (lucky): | Maandag, juli 05, 2021 12:32 |
| Jammer dat we ons niks herinneren van dat vorig levebn Guus Denk dat we dezelfde fouten blijven maken |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GuusV |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||