Purperen vlinders_ III
ik teken de zee
van donker naar zwart
en golven breken
als glas over papierklei
in delen van schaduwen
voelbaar dieper en ver weg
tot hemelse regenbogen
door blindheid verdwijnen
in de dagen die komen
als wegen vol scherven
zonder licht zonder droom
kan je het sterven voelen
van ieder verloren zijn
van elk kleurloos moment
maar ik ben nog altijd hier
dan vraag ik jou laat deze wereld
voor even los en voel de stilte
helen
er blijft een schuilplaats
tot harmonie open bloeit
en kleuren veranderen
als penselen dansen
in mijn handen
er bloeien lilas
in beelden van zand
en het wassende water
laat heimwee meer ontwaken
als deze nog onverzonden melodie
is geboren in de ziel
waar purperen vlinders
ontwaken tot leven
en emotie
tekent enkel de spiegel
in pas gekozen dromen
fluister zacht en herinner mij
één enkel hart
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 07, 2021 08:26 |
| Prachtig | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, juli 06, 2021 15:53 |
| gewoon de ebe voet voor de andere blijven zetten en blijven ademen... Tot de volgende regenboog |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 06, 2021 15:34 |
| Door dit moois te lezen ben ik vlinderstil en zij fluistert zacht 'ik herinner jou' Meer woorden vind ik niet. Fijne middag M-Rose. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||