(liedje van 1948 Bobbejaan Schoepen)
Dit plaatje roept herinneringen aan mijn oma
Narcist in hart en nieren haar hele leven lang
Het mens kon mij niet velen dat werd dus wederzijds
Ik was ‘goh maar een meisje’ en dus van geen belang
Noch in hemel noch in hel wil ik haar nog ontmoeten
Ik weet het, dat klinkt bitter, maar ach tot daaraan toe
Dat ze haar deuntjes dan maar offert aan Sint Pieter
‘s Mans oren teistert met haar “Koetje boe boe boe”
Jij dacht wellicht : ze zal het wel vergeten, ben je mal?
Een kinderzieltje kwets je met oneerlijkheid het meest
Diep schamen moest ze zich, waar ze zich ook bevind
Wel oma...die eretitel onwaardig...ik hoop dat je dit leest