Explora_VI
hun namen worden als
zoektochten gegrift in de diepte
van mijn emoties
en raken een wereld
van kilte en verlatenheid
getekend in gebroken lijnen
ik voel de scherven
de stilte in mij weeft
door terwijl ik denk
en het voelt voor even
alsof ik loop en ren
waar hun beelden doorkrassen
tot breken in de stilte
van hun tranen en mijn woorden
zoeken na het luisteren
de onverloren waarden
om opnieuw te leven
breekbaar en meer geborgen
waar het licht doorbreekt
als een glimp van herboren zijn
om lief te hebben
ik hoop en herken
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 13, 2021 15:57 |
| Zeer diep gaan gaan deze woorden ze zeggen zoveel |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, juli 13, 2021 15:18 |
| Loslaten zonder opgeven... Hoopvol prachtig |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 13, 2021 13:20 |
| Een handvol verdwaalde woorden op zoek naar de juiste emotie maken een gedicht als dit tot een waar kunstwerk om jezelf in te herkennen M-Rose. Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
| stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, juli 13, 2021 10:25 |
| Deze poëzie raakt de ziel Zeer knap |
|
| teun hoek: | Dinsdag, juli 13, 2021 09:58 |
| diep. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||