Flap en Wipje

Wat een rare haas
dacht de haas
wat een raar konijn
dacht het konijn
waren beide een beetje van streek
hoe de ene op de andere leek
blij dat ik je zie
sprak de haas
zo een beetje als een baas
ik ben hier meestal alleen
ver van iedereen
dat is niet zo fijn
zei het konijn
die vaak met velen zijn
toen sprak weer de haas
Ik heet Flap
het waarom
begreep konijn al rap
ik heet Wipje
vanwege mijn wippend neustipje
ooh zei de haas met gestrekte lange oren
bij mij vanwege mijn flaporen
aangenaam om jou te mogen ontmoeten
zonder iets te moeten
we lijken op mekaar
ze babbelden uren met mekaar
toen verontschuldigde de haas zich integer
ik moet maar eens terug naar mijn leger
heb jij soldaten dan
ik snap er niets van
neen zei de haas je snapt er echt niets van
mijn verblijfplaats heet een leger
het is een warme schuilplaats in het gras
niemand wist waar het was
veilig verscholen
wij leven ook verscholen
zei Wipje
en tuite haar lipje
wij leven vercholen
in holen
pff antwoordde Flap
al heel rap
dat is veel te veel werk
trouwens ik ben niet zo sterk
daartegenover wel zeer snel
dat compenseert wel
toen fluisterde de haas
ik ren er maar weer eens vandoor
okee zei het konijn
en huppelde er eveneens vandoor