Orchid, genaamde elf bij dageraad
strengelt sluiers, sierlijk zweeft ze
vleugels, weefgetouwen 't tweeduister
kunde van sferen, nachtwerk, nevelen
in diep donkeren ontspringt luisterlicht
ragfijn vlechten, samenweven, golft idee
tegenpolen onlosmakelijk aaneen knopen
't ene in het andere opgaat, stilleven
Orchid zaait ster van ver vleugelland
sprenkelt teer vluchtend ochtenddauw
naam in boek der vergeten tijd geschreven
op zeldzame grond lieflijke orchidee ontstaat
september: | Dinsdag, juli 27, 2021 12:50 |
Bedankt voor de fijne reacties. Liefs | |
Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 20, 2021 08:42 |
Mooi | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 20, 2021 08:05 |
De orchidee als een sprookjesfee op ragfijne wijze sierlijk en gevleugeld hier vertaald Maya. Gedicht net zo schoon als de bloem zelf. Succes met dit moois wens ik je met lieve groet. Anneke |
|
Dasje (lucky): | Maandag, juli 19, 2021 22:20 |
In schitterende poezie omschreven September! In mijn huiskamer staat er ook ene mooi te wezen en in mijn gras, wilde orchideeen Maar jouw gedicht evenaart haar schoonheid! |
|
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 19 juli 2021 | ||
Thema's: |