Cloclo is just a gigolo
Mijn vader en ik gingen vaak naar
het Paleis van Schone Kunsten te
Brussel, ook wel Bozar genoemd.
Wat mij opviel is dat de vele vrouwelijke
bezoekers daar meer hun ogen gericht
hielden op vader dan op de kunstwerken
waarbij zij door hun strenge echtgenoot
waren verplicht alle details op te merken.
Vader gaf dan terloops zijn visitekaartje
van immobiliën-agent aan rijke dames
die wel eens een villaatje of herenhuis
wilden bezoeken, met zonder hun man.
Wekelijks kwamen er zo vele petites
bourgeoises naar vaders adres Rue du
Palais rechtover de Brussels Basiliek!
En al gauw vergaarde vader een kliek op
z'n kamer, ja het klinkt decadent maar de
lady's vonden hem zo lief en heel attent.
Dus nodigden ze hem regelmatig uit
voor een glaasje wijn in hun tuin en
verwenden ze hem met een feestmaal
hun vent was op dat moment niet thuis.
Ja, deze uptown girls konden zijn
financiële putjes vullen, zolang hij
in zijn Paleis van Schone kutjes al
hun bizarre wensen kon vervullen.
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, augustus 01, 2021 08:06 |
| Mooi schrijven met vertederende en ondeugende momenten | |
| Claudelaire: | Zondag, augustus 01, 2021 06:43 |
| Graag wil ik de lezers melden dat mijn vader ook 'Claude' heet, Cloclo dus! | |
| M-Rose: | Vrijdag, juli 30, 2021 12:28 |
| Die toonde zin kunsten onder de Rock | |
| teun hoek: | Vrijdag, juli 30, 2021 11:51 |
| gewaagd. th | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 30, 2021 10:28 |
| Lijkt een hele beleving te zijn je hebt dat goed onder woorden gebracht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||