Zen
Je ogen zijn al uren dicht,
het haardvuur is bijna gedoofd,
je zucht en snurkt een beetje
mijn buik ondersteunt jouw hoofd
Te donker om mijn boek te lezen,
gedachten wandelen nu vrijuit
met enkel herhalingen op tv
valt mij op: wat snurk jij luid
En ik weet
dat ik morgen weer denk aan mijn werk,
dat een van de kinderen niet luistert
en de ander om aandacht vraagt
Maar nu, nu telt dat even niet,
Nu is er enkel de rust, de vrede
en mijn meisje die een boom omzaagt
het haardvuur is bijna gedoofd,
je zucht en snurkt een beetje
mijn buik ondersteunt jouw hoofd
Te donker om mijn boek te lezen,
gedachten wandelen nu vrijuit
met enkel herhalingen op tv
valt mij op: wat snurk jij luid
En ik weet
dat ik morgen weer denk aan mijn werk,
dat een van de kinderen niet luistert
en de ander om aandacht vraagt
Maar nu, nu telt dat even niet,
Nu is er enkel de rust, de vrede
en mijn meisje die een boom omzaagt
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 07, 2021 23:02 |
| Knap verwoord | |
| Hans Winter: | Zaterdag, augustus 07, 2021 14:52 |
| zo’n moment dat werkelijk telt, meer dan tikken de tijd, in verbintenis met levens lopen wevende eeuwigheid. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 07, 2021 12:43 |
| een moment om vast te houden. vlinders in buik. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Trainwreckofthought | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||