in de spiegel van jouw ogenblik
het voelt als
een droom dit dwalen en zwerven
in emoties terwijl een wereld
de kleuren laat vervagen
en door koude beelden
verstild versteend
over wegstervende verhalen
gegrift in blinde gezichten
maar deze onvoltooide melodieën
kruisen nu enkel voor even
de open bloeiende momenten
en soms ben je zo voelbaar dichtbij
doorheen mijn laatst gemaakte beeld
het toont ons ontstaan en zijn
in een schaduw van leven
met het langzaam ontkiemen
van kleur in je spiegel
van mijn ogenblik
en het naakte is
door kleine vleugels omgeven
van ontelbare vlinders
die de kilte verbreken
om geboren te worden
in een dans van licht
onder de eerste avond ster
en liefde tekent geborgen
te voelen de pas ontwakende dromen
van het hart
diep en rakend als vrije vlindervluchten
in stilte ontvouwend over golven en zee
die tijdloos blijven in alle breekbaarheid
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Donderdag, augustus 12, 2021 07:26 |
| Het zware leven gevat in een poëtische notedop. Grtjs |
|
| Clarice: | Woensdag, augustus 11, 2021 22:09 |
| Vrije vlindervluchten, wat mooi. Gts, Clarice | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 11, 2021 21:07 |
| Weer zeer sterk verwoord | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 11, 2021 11:24 |
| Hoe breekbaar zijn jouw gedachten en woorden die je ons laat lezen, vul verder jouw gedachten aan in mijn stilte. Heel integer gedicht M-Rose. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, augustus 11, 2021 10:48 |
| al omvattend. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||