Vallend blad.
VALLEND BLAD.
De herfst is aangebroken,
de wind giert door de stad.
De bladeren vallen van de bomen,
en ook op het rijwielpad.
Blad en regen samen,
maken in de herfst alles glad.
Er komt een brommer aangescheurd
en plotseling ligt hij plat.
Dan ligt Bart plat op z'n rug,
hij is onderuit gegleden.
Ja, misschien reed hij te vlug,
maar is dat de echte reden?
Vallend blad maakt de bochten glad
en de jeugd weet dat niet.
Er komt alweer een brommer aan
en wederom heerst er verdriet.
De gemeente doet er niets aan,
voor reinigen is er geen geld.
Ach en wat maakt het ook uit,
men wordt gewoon statistisch,
bij de dertien honderd andere doden opgeteld.
De herfst is aangebroken,
de wind giert door de stad.
De bladeren vallen van de bomen,
en ook op het rijwielpad.
Blad en regen samen,
maken in de herfst alles glad.
Er komt een brommer aangescheurd
en plotseling ligt hij plat.
Dan ligt Bart plat op z'n rug,
hij is onderuit gegleden.
Ja, misschien reed hij te vlug,
maar is dat de echte reden?
Vallend blad maakt de bochten glad
en de jeugd weet dat niet.
Er komt alweer een brommer aan
en wederom heerst er verdriet.
De gemeente doet er niets aan,
voor reinigen is er geen geld.
Ach en wat maakt het ook uit,
men wordt gewoon statistisch,
bij de dertien honderd andere doden opgeteld.
Reacties op dit gedicht
| Koelemij, Harold: | Maandag, juni 03, 2002 15:37 |
| hm pInkel iets voor het nieuwe kabinet miscchien tragisch millieu hebben we eigelijk, ambtenaar is ook een naar ambt Har |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pinkel1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||