Perspektief
Wat is het slim om niet te leven,
dacht ik aan uw graf.
Niets meer nemen; niets meer geven
dan het lijf dat god u gaf.
We hebben u vorige week
in de zoete aarde gelegd.
U wilde wortel schieten na de preek,
zoals u op uw sterfbed hebt gezegd.
Ik zie de eerste sprietjes
al ontluiken, ik kan u,
denk ik, nu al ruiken.
Wordt u zo'n plant
die met zijn stank aanlokt
dat de adem ervan stokt?
dacht ik aan uw graf.
Niets meer nemen; niets meer geven
dan het lijf dat god u gaf.
We hebben u vorige week
in de zoete aarde gelegd.
U wilde wortel schieten na de preek,
zoals u op uw sterfbed hebt gezegd.
Ik zie de eerste sprietjes
al ontluiken, ik kan u,
denk ik, nu al ruiken.
Wordt u zo'n plant
die met zijn stank aanlokt
dat de adem ervan stokt?
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 14, 2021 17:38 |
| Met bewondering je gedicht gelezen Juka, het roept emotie op dat raakt. Alle goeds wens ik je. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 14, 2021 12:25 |
| Zeer sterk verwoord | |
| M-Rose: | Zaterdag, augustus 14, 2021 10:51 |
| jij bent nog altijd dezelfde Juka in blauwdruk van leven bouw je aan wijsheid die emotie diep en rakend opwekt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Juka Gaxen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||