fluister zacht als dromen
donker purper tekent een weg
waar lavendel een sluier weeft
als wierook over de velden
en witte vlinders raken
een hemel vol zon
terwijl iemand Roma
speelt bij een open vensterraam
het voelt teder maar raakt
tot de diepte in tragedie
en zo dichtbij te voelen
is wanneer heel stil het geluk terug komt
als dansen tussen bloemen nevels
van nieuw een ontluikende droom
er zijn ontelbare wegen
in gevoel gegrift die blijven
door momenten en namen
waar liefde
jouw hart ontwaakt
en soms woordloos bloeit
tot leven
herken je de melodie
als zee verlichte golven
fluisteren zacht als dromen
je blijft de reis van jouw verhaal
en verbonden daar kom je thuis
in geborgenheid
maar wat zijn mijn woorden meer
na dit beleven ik schrijf
er enkel deze gedeelde emoties in
en ze worden beelden
te lezen
in jouw stilte ben ik
voor even
onvertaald
tot voelbaar zoveel meer
betekend
om lief te hebben
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 21, 2021 08:16 |
| Wondermooi heel schoon | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 20, 2021 13:14 |
| Als de melodie net zo mooi klinkt als jouw woorden hier , moet je wel een door verlichte golven aangespoelde engel zijn, zo hemels mooi is dit. ik schrijf het onvertaald. Zonnige groet M-Rose. Anneke |
|
| Compostje: | Vrijdag, augustus 20, 2021 10:09 |
| Amai hoe schoon is dat. Poëtisch beeldend en golvend. M-Rose, je bent een kei! |
|
| Floortje-123: | Vrijdag, augustus 20, 2021 10:04 |
| Wat kun jij dat mooi verwoorden, heel prettig om te lezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||