Een nieuwe dag
Waar je dacht , wat kan je raken
alles gezien en alles al gedaan
Wil je onkreukbaarheid bewaken
is daar toch opeens die traan
Het is geen waterval van spijt
of het begin om voluit te janken
Maar het besef je bent wat kwijt
waar je het leven aan had te danken
Een “gaat het ?” klinkt er om mij heen
een knik en een gemompeld woord
Verwerken hoeft toch niet alleen
toch peins ik onverstoord
Van alles wat je nog wou vragen
zit het antwoord al in het geweten
Er zijn geen geheimen mee te dragen
geen dubbele maten om mee te meten
Rest ons alleen de afwezigheid
van de verteller van vele verhalen
Maar zijn vertrouwen in de eeuwigheid
doet voor ons de dag weer stralen