En het werd zomer…


Er zweeft een zurige ziekmakende zwavelachtige
naar zeik geurende zweetlucht door de straten,
de stank nestelt zich in al mijn poriën.
Grote hordes binnenlanders vallen mijn stad aan,
de éne al meer stinkend dan de andere.

Elke bende kent een leider, steevast te herkennen aan zijn geile valse blik
en de drums en beats die hem begeleiden.
Slechte Franstalige rap terroriseert de overbevolkte dijk,
dit zou wel eens het einde van de wereld kunnen betekenen.

Als een troep hongerige hyena’s vreten ze de pleinen leeg,
het lijken wel zwermen allesverslindende insecten.
Met mijn vlijmscherpe gedachten wil ik ze bestrijden,
doch ik hou m’n mond, ze zijn te talrijk.

Straks vertrekken overvolle treinen richting la Capitale
en zijn we er weer vanaf… toch voor enkele uren
want morgen begint alles weer van voor af aan.
Ik kan er echt niet meer tegen. Nee!

Ik zie Kroatische zeewierteelers jaloers gluren
door de ramen van het Japans restaurant,
talloze kleine vinnige mannetjes snijden
met een samoerai waardige precisie de groene lekkernij
in gelijke stukken, straks stroomt het water langs hun lippen
zomaar terug de zee in. Het zal je maar overkomen!

Poolse stukadoors eten hun vettige worsten met veel gesmik en gesmak
tijdens het kwartiertje lunchpauze, wilde verhalen
doen de herinnering aan wereldoorlog twee herleven.
Ons nieuwbouwappartement is weldra klaar schat,
daar zorgen deze luidruchtige carapils slurpers wel voor.

Dertien dikke dolle Duitsers razen met een gocart
alle bejaarden die niet op tijd weg springen
de benen van het lijf, ongenaakbaar op vier wielen.
Nein mein herr, wir haben den krieg nicht verloren!
Hoe je het draait of keert, het blijft altijd lachen met die geitenbreiers.

Evangelische gebedsgenezers prijzen zichzelf de hemel in,
magistraal hoe ze ook nu weer hun boekje ver te buiten gaan.
ik negeer ze met een air van jewelste
en koop ook deze keer geen nieuwe spreuken meer.
Want ik verdien dan ook de hemel niet, vandaag en ook morgen niet!

Vriendelijke fruitverkopers, Venetiaanse zuilbewerkers,
Pakistaanse teenslipstiksters, Hagenezen op overschot,
hondebrokkenfabricanten uit Alphen a/d Rijn,
Mongoolse bellenblazers, Bellegemse schelpenverzamelaars,
allemaal spelen ze een rol van betekenis op het vrije podium
dat Oostende in wezen is.

Turfstekers met een kwalijke reputatie bezoeken de Mercator
op een veilige manier in bubbels van zes,
maar de prijs van een ticket is zo belachelijk hoog
dat ze de arme kaartjesverkoper stante pede willen kielhalen.
Gelukkig voor hem passeert er net een brigade te paard
waardoor de woestelingen uit Moerkerke hun plan laten varen.
De Mercator echter vaart niet meer, geketend in de haven.

Zwierige zusters en verlegen verpleegsters bewieroken
elkander voor de ingang van het AZ Damiaan,
als ze het samen maar doen zullen ze covid 19 wel klein krijgen.
Straks applaudisseren we massaal en hangen we onze lakens uit het raam.
Bravo meisjes en jongens, goed gedaan en nu vlug weer naar binnen.

In de Langestraat is er geen plaats meer voor genade
als twee Kapucijnenbroeders een Sint-Bernardus van 10 graden naar binnen werken,
zo steunen ze hun geloof en hopen op verlossing, verlossing zo dicht bij het zilte water.
Ik loop zonder bijbedoelingen binnen in de Sint-Petrus en Sint-Pauluskerk
waar ik prompt bedwelmd word door Gregoriaanse gezangen
die ontsnappen uit wel dertig gouden meisjeskelen. Nee, nee ze kwelen niet.

Tussen de gezangen door hoor ik toevallig een Babylonische spraakverwarring
van een Russische lichtmatroos en een zeventienjarig
Limburgs hoertje met een wijnvlek in de vorm
van een maansverduistering boven haar rechterborst.
De prijs voor seks heeft ook hier duidelijk onder corona geleden.
Meneer pastoor knikt begrijpend richting kruis,
maar voor mij is de maat nu wel vol, ik zal het niet lang meer uithouden!

Gelukkig zijn wij dan toch nog op tijd kunnen vertrekken richting zuiden,
daar mag ik de toerist uithangen onder het wakende oog
van Barcelonistische gedichtenpendelaars.
Misschien vinden zij ook wel dat mijn zweet
naar misbruik ruikt, maar zolang mijn geld niet stinkt
ben ik welkom ginder. Daarbij, nu die éné superster
getransfereerd is naar Parijs is het hoog tijd voor iemand anders.

Benvingut a Barcelona esteban…


esteban 26 augustus 2021