Kauwen lief en leed

Een grote en een kleine Kauw
bakkeleiden om een schouw
de kleine won
en begon
aan zijn nest te bouwen
door takjes af en aan te sjouwen
algauw
liet hij ze schuin vallen in de schouw
zodat ze wel ergens klemden
en volgende takken stremden
takjes hoopten zich op
tot even onder de top
het platform zat ondertussen stevig vast
daarbinnen van niets of gene last
vrouwtje Kauw was content
met zo een ijverige Kauwevent
ze liefkoosden mekaar in de schouw
want zo doet nu eenmaal een Kauw
nooit in het licht
nooit in het zicht
enkel op de nest
weg van al de rest
een eitje kwam al gauw
daar in die gezellige schouw
ze broedde er op los
op dat takkenbos
het werd zo heet dat er rook opsteeg
ze keek onrustig rond doch zweeg
echter beneden aan de haard
vloekte luid de waard
rook kwam naar binnen
poes stopte met spinnen
hij sloeg de rook weg met zijn arm
algauw klonk het rookalarm
liep naar buiten in de kou
keek omhoog en zag een proestende kauw
hij vloekte en tierde 
terwijl hij met zijn arm zwierde
riep naar de Kauw “gij Rotzak”
omdat hij zijn huis bijna in brand stak