Huis te koop…



Geluiden verbleken, kleuren stollen,
de passie knettert niet meer als tevoren.
Ik draag mezelf ten grave ter bevestiging.
Met overbodige vragen blaas jij de laatste kaars uit,
mijn adem stokt op meerdere plaatsen.

Zo maakt het leven zich op voor de regen,
voor de zware dagen die morgen een aanvang nemen.
Sommigen zullen gevuld zijn met herinneringen,
anderen met de dood die geen schaduw achterlaat.
Misschien moet ik alvast bloemen leggen.

Hoort u de twijfel in mijn zuchten schat,
het afscheid zit verborgen in het offer van de tranen.
De kilte kruipt in de kwetsbaarheid van het bestaan,
toch durf ik hier en nu nog niet de waarheid te ontvluchten,
bang dat jij je op één of ander manier vergist.

Het fluisteren van de wind die met zacht geraas
de eenzaamheid uit mijn longen blaast.
Het huis waar jij onze kinderen in stilte baarde,
al was het maar tijdelijk, het was er warm en klaar.
Nu verliezen de bomen daar opnieuw hun bladeren

en klinken er slechts nog echo’s uit een droef verleden…



esteban 27 september 2021