Ik dacht
Kan niemand vertrouwen,
Want ik was zo zeker,
Dat jij mijn alles zou zijn,
Zoals ik dacht dat ik die van jou was,
Liet je in mijn ziel kijken,
Gaf bloot in dat wat niemand weet,
En ik dacht veilig te zijn.
Dacht dat ik het was,
De persoon die altijd deel van jou zal zijn,
Weet je nog wat je vader daarover zei,
Twee magneten met een kracht,
Steen voor steen maakten we een thuis,
Die we opbouwen tot een wij,
En ik dacht dat het voor altijd ging zijn.
Want ik was zo zeker,
Dat jij mijn alles zou zijn,
Zoals ik dacht dat ik die van jou was,
Liet je in mijn ziel kijken,
Gaf bloot in dat wat niemand weet,
En ik dacht veilig te zijn.
Dacht dat ik het was,
De persoon die altijd deel van jou zal zijn,
Weet je nog wat je vader daarover zei,
Twee magneten met een kracht,
Steen voor steen maakten we een thuis,
Die we opbouwen tot een wij,
En ik dacht dat het voor altijd ging zijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, september 29, 2021 13:55 |
| vertrouwen is het ware goud... uiteindelijk blijkt echt liefde ten diepste oprecht verwijzend te blijven, voor je door je heen tot daar waar deze ene zo heel de Enige ervaart. groetje voor je voort gaand verstaan, hans |
|
| spiritoffreedom: | Dinsdag, september 28, 2021 11:20 |
| herkenbaar, veel sterkte |
|
| Aquarel: | Dinsdag, september 28, 2021 09:20 |
| Ik herken dit enorm verdriet, de teleurstelling en verlies van vertrouwen. Persoonlijk ben ik weer op gaan bouwen, door diep in mijn hart te kijken, te weten dat mijn liefde altijd nog daar was. Trouw en toegewijd.. als ik weet dat ik oprecht ben, waarom zou er dan niemand anders zijn met warme, goede intenties? Het hielp mij, zo te kijken, ondanks dat mijn wereld instortte, en mezelf te helen. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2021 | ||
| Thema's: | ||