De dood was nog zo erg niet...
De dood was nog zo erg niet…
Naar huis naar huis, opgeven mijn zwerversbestaan.
Binnentreden door een open deur stap ik verder,
nooit meer langs de kant van het leven stilstaan.
Welkom moeder, welkom vader vergeet mijn laatste brief.
Ik kom terug, de nieuwe dag verlicht mijn pad,
nooit meer struikelen over schaduwen zusterlief.
Alles wat ik verloor heb ik gisteren verlaten,
mijn eeuwige liefde, ontheemd en gebroken hart.
De jaren zijn voorbijgegaan in angst achtergelaten.
Nu ga ik hoopvol richting herinneringen van weleer,
mijn vrienden die mij nooit hebben vergeten.
Ik ga voorgoed naar huis om daar te blijven deze keer…
esteban 5 oktober 2021
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 08, 2021 08:51 |
| Wie de oorlog letterlijk aan den lijve heeft ondervonden kan deze intens rakende woorden begrijpen Esteban, daar hoor ik toevallig bij. Ben heel stil en vol respect na het lezen hiervan. Warne groet. Anneke |
|
| september: | Donderdag, oktober 07, 2021 22:26 |
| Stil geworden bij jouw intens mooi rakend gedicht Esteban. Ik dacht aan een ontmoeting ooit aan zee met een oorlogsfotograaf. Oorlog kan onuitwisbare merktekens achterlaten. Omdat het thema oorlog en hoop is blijf ik vrij woordeloos in een groot gevoelen van respect. |
|
| marchiano di noche: | Donderdag, oktober 07, 2021 08:14 |
| Niets is voor eeuwig,en al wetend dat er dus een eindbestemming is in ons leven, in dit leven, jou reis wens ik jou de beste versie van jou,te vinden, te zijn, te ontdekken | |
| M-Rose: | Dinsdag, oktober 05, 2021 20:41 |
| De Dood is zeker het ergste niet als je al ergere zaken meegemaakt hebt dan kan je het pas zo begrijpen - eer niet een huis biedt bescherming je leven inrichten om je thuis te voelen daar is het goed om tte blijven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||