Ik die ik,onderweg verberg voor mezelf

als mijn lichaam siddert
en mijn ziel verdoofd
als ik mijn adem inhoud
en mijn hand trilt,

als mijn blik zich afwendt
van de bleekheid van een roos
denk ik dat het liefde is

die stilaan binnensluipt
en mij herkent
in een onbekend landschap
de appel van het hemelloog
en de vurige omarmering

ik verberg mezelf
en zoek onderweg
zondig en verlangend.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

september:	Donderdag, oktober 07, 2021 20:59
Prachtig gedicht. Gevoelig en gevoelsmatig mooi geschreven met een toon die beklijft. En bijblijft.

Roselynn:	Donderdag, oktober 07, 2021 13:30
Breekbaar mooi…

teun hoek:	Donderdag, oktober 07, 2021 12:11
ook daar buiten fluistert warmte. th

M-Rose:	Donderdag, oktober 07, 2021 11:47
ik zoek meestal zondig en verlangend onder deze zon

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 07 oktober 2021
Thema's: [Delen]