Ze zingt waarin de zon zakt
vlijt haar timbre goudgeregen
melodie, klankkleur en leefde
-alsof tijd niet is- over golven
verstilling sereen lokt haar stem
't verglijden, wereld van alle tijden
toen zij naar hem keek, nimmer
zwart wit, onvergetelijk ijlt weg
fluistert haar naam in de ether.
Gracias a la Vida
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2021 | ||
Thema's: |