Mijn zoon ik mis je
Mijn zoon ik mis je
Maar weinig mensen weten hoe ik je mis
De stappen die ik heb gemaakt heb ik gemaakt uit liefde
Het kan zijn dat je dat nu nog begrijpt
Intussen zie ik je lachen als jij bij pappa verblijft
Ik herken jouw kunst en dromen
In het dagelijkse leven voel ik ze telkens tot me komen
Al talloze keren deed jij mijn ogen openen
Nu moet ik dat zelf doen en mis je dan nog meer
Mijn hart doet pijn en zeer maar klopt harder en meer
Pappa wilt geen zeer en onweer meer
Wil alleen maar het beste voor jou
Weet dat ik alles in liefde doe en op jou vertrouw
Voel en weet hoeveel ik van je hou
Mijn zoon ik mis je
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Zondag, oktober 10, 2021 15:02 |
| een herkenbaar gemis, in een gevoel achterblijft in het lijf en leden, vaak na afscheid zich als een amputatie of als fantoompijn ons herinneren doet, dat gevoel van missen,voortgekomen uit het mooiste stukje van je hart. (En je doet goed,weet je? Ook in het mindere goede en al dat het ego ons zegt 'te Moeten zijn of wie te zijn' Je doet goed, en maak bruggen, knikkerbanen, maak herinnering en deze zullen altijd bijblijven. (Tijd is 'n kostbaar gegeven, leef ik in geleende tijd en kwam zeggen ' geniet van tezamen zijn, die magische band,en al dat mooie herinneringen creëren doet om beide te koesteren, voor nu, voor later. Vr.gr. Marchiano die Noche |
|
| september: | Zaterdag, oktober 09, 2021 20:49 |
| Heel mooi krachtig liefdevol blijft dit gedicht spreken en staat voor wat echt belangrijk is. Ook in het missen is het mooi liefdevol en vol vertrouwen naar je zoontje geschreven. Bewonderenswaardig mooi Reinster. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Reinster |  
|
|
| Gecontroleerd door: Reinster | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||