toen ik keek 

naar een grijs regengordijn 
sloot ik de ogen 
scheurde het grijze beeld 
in gedachten door midden 

ik keek door het sleutelgat 
naar de wereld achter het gordijn
de herinnering van eerder 
en zag weer de kleuren 

twee gezichten van de herfst
nu grijs en kil maar eerder 
kleurrijk en zacht
precies zoals het leven is 
 

christa