mijn moeder is het zuchten verleerd
toen ik een deken over haar sloeg
het afscheid nemen kwam te vroeg
aan haar bed was ik in mezelf gekeerd

ze sprak zacht toen ze een fout vergaf
haar handen waren sterk en vol vragen
was ik voorbereid om haar te dragen
de knoppen vielen van de bloemen af

ik stemde zwijgend toe het land
had fragmenten van het najaar
soms gaf de tuin een gebaar
op ma's hoofd rust een laagje zand