Aangespoeld...
Aangespoeld…
In Oostende verblijven
terwijl oktober zijn gedachten
is aan het neerschrijven.
Ik geef je de zee, een stuk strand
en je vergeet terstond het binnenland.
Als dat niet naar liefde neigt
dan is het beter dat jij daarover zwijgt.
Een uitgesproken kus zonder geheimen
geen sorry ’s morgens vroeg
maar twee harten om aaneen te lijmen.
Ik zou een gedicht kunnen vertellen
dat je aan het huilen maakt.
of de bres proberen te herstellen
bij dageraad of avondlicht of bij beide.
Maar vaak lopen in dit jaargetijde
bij het verstrijken van dag naar nacht
de gemoederen hoog op.
Gehuld in hemelse taferelen de bewoners,
de bewoners van dit huis op kop.
God beware ons, nu Oostende verdwenen lijkt
in een steeds maar wederkerend visioen.
Maar deze stad draagt ook dit seizoen
als een kleurrijk bruidskleed, dansend
en fladderend zonder pijn of leed.
Zelfs als je kijkt door zolderramen
en beslagen vensters met vuil glas.
Want wie nu in Oostende
wakker wordt, komt ogen tekort,
al is het niet meer zoals het vroeger was…
esteban 20 oktober 2021
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Woensdag, oktober 20, 2021 23:52 |
| de natuur rijke bond der aangespoelden iederéén welkom zowel groot en klein met of zonder bezem kom maar id rij |
|
| M-Rose: | Woensdag, oktober 20, 2021 22:42 |
| ja we zin die naam al gewoon de aangespoelden ze gaan der nog onze novelle overschrijven denk ik op het gouden Noordzeestrand |
|
| september: | Woensdag, oktober 20, 2021 20:23 |
| Ik vind het meer dan prachtig geschreven Esteban. Over de liefde. Over de stad Oostende. Een gedicht om in te verdwalen op een goede manier. De titel is ook grandioos gevonden bij dit prachtig gedicht. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 20, 2021 13:47 |
| Ik denk elk seizoen een ander mooi bruidskleed, aangepast aan het weer. Mooie oktobergedachte Esteban. Groetjes Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, oktober 20, 2021 13:19 |
| Sterk in beweging het geeft ons inzicht | |
| teun hoek: | Woensdag, oktober 20, 2021 10:53 |
| voelbaar. th | |
