Uiterst ijle hoogte
uiterst ijle hoogte
je regenboogde
kleurde druppels
van horizon naar
hoog verdween in
het donker van de
bui waar wolken
nog net raakten
sissend viel
kou op de nog
warme grond
vernevelde tot mist
trok op in flarden
die scheurden door
de vlagende wind
later drogend
op zijn reis naar
uiterst ijle hoogte
tot in lengte van
dagen zullen alle
druppels dezelfde
route gaan maken
wil melker
22/10/2021
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 22, 2021 15:20 |
| Mooi verwoord | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 22, 2021 12:04 |
| kleurvol. th | |
| M-Rose: | Vrijdag, oktober 22, 2021 10:20 |
| een circulaire routeplanning door alles heen | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||