tot game over?
Ok ik weet,
Je breekt mijn hart
Om stukjes ervan te stelen.
je plakt plukjes
Om mee verder te spelen.
Je steekt in mijn leegtes,
vultjes aan,
van jouw ideale wereld
in blauwe hemel.
waar ik jou dan
in wolken gedenk.
met ogen regenen wolkjes,
van oogkronkjes
die ik grondwaards afleg
en jij mij schenkt
mijn voetweg
heeft mij ontvrucht
de stukjes liefde verwelkt
en is opgegaan in lucht
jouw gespeel,
geeft mijn ziel
een dubbelspel.
die goed doet
in mijn vel.
dankjewel.
Ik speel het spel
pover mee
Tot…
game over?
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Zondag, oktober 24, 2021 06:07 |
| (auw) brrr, jeetje wat koel en kil, alsof murw geworden, verdoofd en afgestompt, waarbij de pijn en de teleurstelling zich enkel nog de pijn en teleurstelling herkennen kan. (en zo dus vertrouwd is-en blijft) Bravo Applaus, grandioos heldhaftig hoe je incasseren kunt, hoe trots en fier je deze kwelling draagt,dit onnodig (pijn) lijden zou ik buiten 'spel' zetten.(maar met een 'to continue' met de beste versie van jezelf! next level ,zeg maar! ik gun je het! | |
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 23, 2021 11:25 |
| sterkte. th | |
| Werner S: | Zaterdag, oktober 23, 2021 01:36 |
| Sarcasme... |
|
