Esoterie vleugde vaag
esoterie vleugde vaag
ik had
de letters
opgeschreven
maar ik kon
woorden in
de zinnen niet
meer lezen
zij waren voor
mij wereldvreemd
keek om
mij heen maar
kon niets benoemen
met de ervaring
die wij deelden
iets dat tijd en
ook volume had er
was niets menselijks in
alles wat ik rondom zag
ik was mijn
entiteiten kwijt
er spiegelde slechts
oneindigheid
geen universele
begrenzing of de
volheid van materie
alleen esoterie vleugde
vaag dat ik er was
wil melker
24/10/2021
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 24, 2021 17:53 |
| Heel mooi in zijn schoonheid gebracht | |
| teun hoek: | Zondag, oktober 24, 2021 13:00 |
| komt weer boven. th | |
| september: | Zondag, oktober 24, 2021 12:35 |
| Dit is heel mooi Wil. De diepte van mystiek. Hoe ze soms omvatten of alles omvatten kan. Hoe het kan zijn als "ik" in dat alles. Zo lees ik dit gedicht en vind het prachtig, treffend, boeiend in schoonheid. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||