ontsluierd en vertaald
in de sluiers van mijn beelden
dansen golven tot emoties eerst stil
en dan vertellen ze mij over het licht
dat beweegt
in jouw schaduw ben ik als vuur
in jouw handen ben ik de zachte lijn
door het breekbaar tekenen van dit moment
van dit samen zijn
met zwart en wit geef ik
ziel aan het ontwakende beeld
uit water en klei geboren
tot een spiegel van nevelkleuren
verweven met zilverdraden
kan je de hartslag voelen
als vrije vogelvluchten
die liefde ontwaakt
het opent nog onvoorziene deuren
ik laat je enkel even reizen
en maak je voelbaar
in het bloeien
terwijl jouw woorden
me raken eerst stil
dan voelbaar
als een lied en een dans
over de hoogste golven
laat het passie regenen
in een zonnig hart
want deze momenten zal je
blijven gedenken als liefde
ons ontsluierd en vertaald
Reacties op dit gedicht
| joepondro: | Zondag, oktober 24, 2021 20:42 |
| Zo mooi om stil van te worden. Zonnige en warme herfst gewenst. |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 24, 2021 17:45 |
| Weer zeer goed en sterk neergezet | |
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 24, 2021 16:09 |
| Dit gedicht ontsluiert en vertaalt enkel liefde vanuit- en naar een hart dat snakt naar warmte., het maakt me stil. Heel mooi M-Rose. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, oktober 24, 2021 12:53 |
| helemaal opgaand in die warmte. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||