De mooiste woorden zijn geschreven in tijd van moord
De meest memorabele woorden zijn gesproken tijdens duistere oorlogen
De meeste intenties worden gewogen op het tragedie wat weegt
Of het tijdloos is of continu getest worden op woorden van waarheden
Althans daar wordt naartoe gestreefd
Wanneer men gelukkig is verliest men talent
Dat wordt gedacht, mee in gestemd en verwacht
Maar het is een gevaarlijk glas waar men op balanceert
Wanneer men te vaak springt op het glas dat bijna springt
Kunnen we niet toeleven naar mooie woorden omschreven in hemelse taal
Kunnen we niet ons toe streven in een wereld omringt in warmte, of is het te laat
Kunnen we niet streven naar een wereld zonder haat of minder?
Kennelijk is de rem kwijt van het overvloeien
Loze zinnen die lusteloos van onze woorden vlammen
Lijken te beginnen met positiviteit en feitelijke pijn
Willen we liever het feestje vieren met verdovende fijn
Drinken we het zure azijn en spugen het op een ander
Fuck negativiteit en de mensheid op zijn best
Wanneer wordt de haat eens een keer getest
Op een wereld vol liefde die eerlijk wordt getoond
Zonder dat iemand zijn negativiteit wordt beloond?