De rode mond
de rode mond
ik had een
armvol zwaaien
al ten afscheid
vastgelegd in voorbij
je lach en
lichte huppelpas
pasten daar
naadloos bij
zo was er ook
het glas met de
rode mond die
jouw lippen had
dat altijd
halfvol en jij
slechts lichtjes
aangeschoten was
nog is er het
geroezemoes van
lieve vrienden
onder elkaar
sprekende ogen en
de totale eigenheid
van iedere emotie
in lichaamstaal
ik heb ze verzameld
de karakteristieken
van lichaam en geest die
jij mij hebt geschonken
in de stilte van
ons intieme leven
heb jij in stukjes ziel
ook jezelf gegeven
wil melker
26/10/2021
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 26, 2021 11:14 |
| Tedermooi...in stukjes ziel Dan pas is het echt Liefs, Dasje |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 26, 2021 10:45 |
| op glas gegrift. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||