Stilleven met vlechtjes...
Stilleven met vlechtjes…
Lichtvaardig en mysterieus,
veel noten op uw zang.
Jij die in die schaduwvormen
toch een vrouw ontwaart.
Schone ogen en een lijf
dat schittert onder dwang.
Zelfs al heeft ze langgeleden
ook wel eens een mens gebaard.
Ze schud zo enthousiast
de vragen uit haar mond,
tot die waterval aan woorden
mijn aanwezigheid komt verstoren.
“Of ik ook kan schilderen”
vraagt ze schuddend met haar kont.
Ik drink en bedel om meer drank,
al is dit niet wat zij wil horen.
Misschien moet ik nu verdwijnen,
wordt het tijd dat ik ontsnap
uit deze kafkaiaanse tierelantijnen,
ja, dat ik het zonder boe of ba aftrap.
“Of ik ook kan schilderen” pfff
wat denkt zij wel de pretentie.
Ik ben een militair in hart en nieren,
en dat kan tellen qua referentie…
esteban 27 oktober 2021
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 26, 2021 17:18 |
| Zinnen met woorden gevlochten tot een mooi gedicht Esteban. Fijne avond. Anneke |
|
| september: | Dinsdag, oktober 26, 2021 11:22 |
| Dit is anders Esteban. Anders dan andere van jouw gedichten. Ik vind het zeer goed geschreven. Met inhoud. Ondanks de thema's misschien niet de bedoeling maar zeker met een ironie en humoristische ondertoon goed voor een lach :) En respect, bewondering. Dank hiervoor. Klasse. | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 26, 2021 11:07 |
| Ook integer in hart en nieren... Mooi mens in hart en nieren Liefs, Dasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||