Dank u voor dit leven…
Natuurlijk waren er momenten
dat het anders kon, gebroken stilte
en een ochtendkrant die als barrière
tussen ons stond.
Koffie, sigaretten en heel veel
om te vergeven.
De fouten die we maakten
als eerstejaars beginnelingen.
Ik verstikte je met liefde,
pamperde en wilde je
voor altijd in mijn armen wiegen.
Wilde je met niemand delen.
Maar dat ik van je hield
was niet gelogen,
Ik hield van je, jij stopte me.
Toch blijf ik schreeuwen,
ik hou van je, ik hou van je,
jij hebt mijn hart gestolen.
Mijn dwaze gedachten
die ik je zo graag wou verklaren,
mijn dromen, mijn geheimen
die jij liever niet wou weten.
De oorlog uit het verleden.
Weet je, hij blijft achtervolgen
Veel liefde om te geven,
als een streling, als een idioot.
Als een verkoudheid onderhuids
kruip ik onder je leden,
als een rasechte malloot.
Ik hou van je, hou van je
van je van je van jou en jou en jou.
Zie je schat, ik hou zo veel van je
en dat zijn geen loze woorden
die enkel door verliefdheid
worden uitgesproken. Ik hou van je
en ik kan me dat houden van
enkel permitteren als jij dat leven
met mij wil proberen…
esteban 27 oktober 2021