marchiano di noche: | Donderdag, november 04, 2021 14:01 |
sterk verwoord,en of het beschonken was, de toestand, of de stand van de maan,dat weet ik niet. Maar dat het wankel was, triest en tergend pijnlijk leest ik er uit. (zeker als zij dan ook nog aan de wandel gaat met allerman. De tijd pleegt slijtage op haar naam (gelukkig maar)het leest als een brief aan jezelf geschreven, zoals men gemiste kansen benoemen doet (soms)of als gepasseerd station, die van de boot gemist... groeten van MdN | |
stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, november 02, 2021 13:18 |
Komt zeker goed Graag gelezen. |
|
M-Rose: | Dinsdag, november 02, 2021 11:02 |
da zie je aant wereldbeeld tegenwoordig = compleet de meest essentiële waard kwijt |
|
M-Rose: | Dinsdag, november 02, 2021 11:00 |
tis lief ja ben ook nog een beginner in die zaken van liefde weet feitelijk niemand hoe het moet |
|
M-Rose: | Dinsdag, november 02, 2021 10:58 |
Jij bent een prachtige ziel kijk in jezelf en ontdek dat er is genoeg liefde in je hart jouw echte onsterfelijke ik is nie te omschrijven das hierbij een leif balsemwoordje van een Hxatje |
|
teun hoek: | Dinsdag, november 02, 2021 10:57 |
het blijft modderen. th | |
september: | Dinsdag, november 02, 2021 10:47 |
Goed geschreven Esteban. Beeldend in de teleurstelling is het en neemt mee terwijl tegelijkertijd stil te staan bij dit mooi gedicht. Liefs | |
Auteur: esteban. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2021 | ||
Thema's: |