Terwijl ik denk
terwijl ik denk aan wat je zei
zon is
als een hand vol bloemen
in emoties uitgedeeld
je voelt het stil
tot warmte gloeit in het doorbreken
van schaduwen en rakend als een lied
ik zeg je maar
wat het ogenblik ontsluiert
zoals ik geloof
in het pas ontwakende morgenlicht
dat mij tegenkomt
als een dans in het openbaren
van golven en van schoonheid
tussen ondoorgrondbare stiltes
tot even verloren voelbaar is
terwijl ik
zoveel later denk als jij
daar ook wacht op de nacht
die binnenkomt en tekent vol met sterren
en de zee als zwarte zeilen de golven
laat ruisen door een melodie
dan weet ik
dat jij zover weg bent van mij
en vraag ik me enkel af wat jouw hart
nu vult met dromen
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 04, 2021 16:16 |
| Weer een topper hoe mooi die kracht uitstraalt in jouw gedicht | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 04, 2021 13:34 |
| Zet er noten onder en je hebt een prachtig lied M-Rose. Fijne middag. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, november 04, 2021 10:57 |
| verbondenheid blijft. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2021 | ||
| Thema's: | ||