dat sprankje hoop
als je denkt ik red et niet
van alles op je pad blijft komen
donker steeds maar zwarter ziet
een einde aan je dromen
voel diep van binnen
pak dat sprankje hoop
het gaat van liefde leven
liefde wordt je aangereikt
door vrienden meegegeven
het groeit maar door
toe laat het je verwarmen
vind troost en steun
bij wie je graag omarmen
totdat dat sprankje hoop
zoveel licht gaat geven
dat jij weer rondstapt met een doel
weer plezier hebt in het leven
van alles op je pad blijft komen
donker steeds maar zwarter ziet
een einde aan je dromen
voel diep van binnen
pak dat sprankje hoop
het gaat van liefde leven
liefde wordt je aangereikt
door vrienden meegegeven
het groeit maar door
toe laat het je verwarmen
vind troost en steun
bij wie je graag omarmen
totdat dat sprankje hoop
zoveel licht gaat geven
dat jij weer rondstapt met een doel
weer plezier hebt in het leven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2000 | ||
| Thema's: | ||