Schrijven…



Ik kan schrijven dat de wereldeconomie mij niets kan schelen,
dat enkel mijn geld telt, of wie zich in de nesten werkt
het zelf maar moet zien te redden.
Dat vrede slechts een belofte aan het onvermijdelijke einde is.
Ik kan schrijven dat ook ik ongerust ben en godsdienst
slechts is voor diegenen die rein en puur van geest zijn.
Dat zwakzinnige idioten nooit geen hogere macht zouden mogen aanbidden
en duizend bommen en granaten geen toegang verlenen tot het hiernamaals.
Dat Covid 19 al dan niet een leugen is en wie er niet in geloofde
verdoemd was tot het eeuwig branden in een hel vol hoestbuien.
Daarover zou ik kunnen schrijven, maar ik zou ook kunnen schrijven
over hoe een verboden liefde een vergeten liefde lijkt te worden,
dat de zee die eens een bondgenoot was in onze verbeelding
nu een wig tussen ons lijkt te drijven, de werkelijkheid leest net iets anders.
Of hoe ik in jouw ogen kan kijken zonder dat jij dat ooit zal weten.
Daarover kan ik ook schrijven en misschien moet ik dat ook wel eens doen.
Misschien moet ik schrijven
dat wie alleen op zonnige dagen het levenspad beloopt
nooit op tijd zijn bestemming zal bereiken, maar ook weet dat twee één meer is
om ongelukkig te wezen. Ik kan schrijven wat ik wil want alles schrijft zichzelf.
Ja ik zou dat best kunnen schrijven, maar zou jij dat dan ook willen lezen?
Zou jij willen lezen dat het allemaal niet zo erg is
en dat het maar om te lachen was,
en dat er vroeg of laat een einde zal komen aan het egoïsme
dat ons zo menselijk maakt. Yep baby ik zou dat allemaal kunnen schrijven.
Maar god beware me, nee bedankt, ik denk toch dat ik het maar niet zal doen,
want uiteindelijk is het toch maar onzin en allemaal oudewijvenpraat
en verspilling van papier, tijd en mijn uitzonderlijk talent…




esteban 10 november 2021