Van wilde bloemen
van wilde bloemen
er was altijd
een dwarrel licht
waar jij ook ging
sprankels in
je ogen zonden
kleine lichtbogen
nog klonk er
geen muziek maar de
ritmiek was onmiskenbaar
jij en de lichtende
sterrensluier
rond je hoofd
het was magie
die zorgde dat de
werkelijkheid verschoot
ongemerkt
deelde jij een
warme energie
het stukje
blijdschap dat je ook
van wilde bloemen krijgt
wil melker
11/11/2021
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Vrijdag, november 12, 2021 08:06 |
| Gewoonweg MOOI | |
| Sahe : | Donderdag, november 11, 2021 15:36 |
| Heel mooi | |
| teun hoek: | Donderdag, november 11, 2021 09:46 |
| herhaalde ode aan DE vrouw. th | |
| teun hoek: | Donderdag, november 11, 2021 09:44 |
| natuur geschapen. th | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 11, 2021 09:07 |
| De magie die wilde bloemen ons geven is zo kostbaar | |
| Mamke: | Donderdag, november 11, 2021 07:47 |
| Wauw wat een uitstraling... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2021 | ||
| Thema's: | ||