Met een korreltje zout
Er was eens een vrouw
Op een rode Ferrari
Die flitste voorbij
Als snelle Harrie
Bij weer en wind
Ging zij op de fiets
Een beetje regen
Deed haar helemaal niets
Want zij droeg uiteraard
Een muts met klep
Niet alleen nuttig
Maar ook gewoon voor de heb
Want zij kan gewoon
Door de regen
Hoeft amper haar bril
Schoon te vegen
Riempje onder haar kin
Flappen op haar oren
Dat ze voor gek loopt
Kan haar niet storen
Ook heeft zij
Een zomervariant
Zodat de zon
Niet in haar ogen brand
Grapjes over de pet
Kan zij niet verdragen
Dit voelt ze als een aanval
Alsof we haar belagen
Misschien verschijnen er binnenkort
Zelf ruitenwissers op haar bril
Want er is niets
Waar zij de laatste mee wezen wil
Wij bekijken het allemaal
Met een beetje medelijden
Moeten wij haar
Van haar beeld bevrijden
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Vrijdag, november 12, 2021 08:05 |
| Bijzonder gedicht... | |
| teun hoek: | Donderdag, november 11, 2021 16:51 |
| gewoon laten gaan . th | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 11, 2021 15:53 |
| Knap en mooi gedicht | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 11, 2021 11:58 |
| Mooi zichzelf laten zijn Mamke, Leuk gedicht! Zonnige groetjes Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2021 | ||
| Thema's: | ||