Moederzon
Liep weer eens door de bossen en duinen van Bergen
Was weer eens wat kwijt
Waardoor ik voelde haat en nijd
Dan weet ik dat ik moet gaan lopen
Hoef dan ook niet te hopen
Want het gebeurd
Zwart is dan weer gekleurd
Moederzon
Je zult je soms voor me schamen
Maar dat kun jij niet
Jij kunt alleen maar schijnen
En geeft ons het witte licht, kracht en overzicht
Om open te maken wat dicht is gebleven
Wachtend totdat je weer een ziel hebt geraakt
Dan is er weer een ziel gemaakt
Weet er weer iemand waar hij of zij vandaan komt
Niet meer een weg vol obstakels en gekromd
Nu moederzon je in jouw ziel vond
Terwijl ik aan het wandelen was
Wist ik niet van je bestaan
Dat spijt me want je hebt het mooiste met me gedaan
Dacht dat ik een hoop wist
Nu weet ik pas dat ik net kom kijken
Jouw licht en wijsheid laat me zwijgen maar ook opstijgen
Moederzon
Zon van alle zonnen
Dankjewel dat je me jou liet ziet en voelen
Nu snap ik wat ik moet doen
En welk pad ik moet bewandelen
Nu ik denk niet meer te vallen
Ben jij het die me kracht geeft
Zodat ik mijn leven ook van bovenaf leef
Een stukje van jouw zon aan aderen geef
Moederzon
