Doolhof
Als ik weer eens te ver
Heb door gelopen
En ik de weg achter mij
Niet meer herken
Als ik in de wanhoop
Van mijn emoties
Door de hoge bomen
Het bos niet meer kan zien
En ik doelloos om me heen
Wild van me af
Begin te slaan
Ik met al mijn kracht
Probeer om tijd
Stil te laten staan
Voel ik mij als prooi,
Opgejaagd en opgegeten
Door het doolhof van het leven
Heb door gelopen
En ik de weg achter mij
Niet meer herken
Als ik in de wanhoop
Van mijn emoties
Door de hoge bomen
Het bos niet meer kan zien
En ik doelloos om me heen
Wild van me af
Begin te slaan
Ik met al mijn kracht
Probeer om tijd
Stil te laten staan
Voel ik mij als prooi,
Opgejaagd en opgegeten
Door het doolhof van het leven
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Vrijdag, november 19, 2021 21:05 |
| Sterkte en kracht wens ik jou toe in moeilijke situaties. Mooi je gevoel uitgedrukt. Groetjes, | |
| Dasje (lucky): | Vrijdag, november 19, 2021 13:49 |
| Prachtig beeld, je 'doolhof'! Boeiend geschreven! |
|
| teun hoek: | Vrijdag, november 19, 2021 11:19 |
| sterkte, doch er is meer. th | |
| Compostje: | Vrijdag, november 19, 2021 10:56 |
| meteen ingandg doch ook een uitgang. Mooi geschreven ! |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 19, 2021 09:51 |
| Heel mooi gefilosofeerd Saskia, er klinkt weemoed in dit gedicht, maar vertederend. Ik wens je kracht en sterkte in die doolhof. Warme groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: saskia_deen | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2021 | ||
| Thema's: | ||