Druppels van eind novemberdagen
verroeren, raken als tintels, kristallen
vlijen stilte op schors, enkele blad'ren
berken zijn in zachte fluister gegaan

handen diep verholen in jaszakken
capuchon niet aan 't verborgene sprak
ogen lichte verstandhouding blikken
 om het even welke vriendelijke passant

zoals druppels kleuren als wij niet zien
pimpelmeesjes sierlijk blijven aanvliegen
onverwacht zonnestraal hemel openbreekt
glinsteren in takken geelgevooisd wiegen

onder grijzende hemel, langzaam weet
 verlichten elke vreemde genoeg is
kleuren zondruppels vallend winterland