Sterren
Miljoenen lichtjaren
Onvermoeibare sterren doorklieven de duisternis,
spelend, met een intens stralende, lichtgevende glimlach
En Galilei kijkt tevreden toe.
Meteoren verworden tot sterrenregens
in de mooiste pracht en praal
Vol intense bewondering kijk ik omhoog,
Meegezogen wordend in deze sterrendans
Vallende sterren lachen mij liefdevol toe
ik doe een wens vanuit het diepst van mijn hart
Miljoenen lichtjaren onderweg,
en de sterren stralen, zichtbaar onvermoeid
als een groet aan Galilei
Onvermoeibare sterren doorklieven de duisternis,
spelend, met een intens stralende, lichtgevende glimlach
En Galilei kijkt tevreden toe.
Meteoren verworden tot sterrenregens
in de mooiste pracht en praal
Vol intense bewondering kijk ik omhoog,
Meegezogen wordend in deze sterrendans
Vallende sterren lachen mij liefdevol toe
ik doe een wens vanuit het diepst van mijn hart
Miljoenen lichtjaren onderweg,
en de sterren stralen, zichtbaar onvermoeid
als een groet aan Galilei
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zondag, december 05, 2021 18:02 |
| Wondermooi vind ik deze! Dat omhoog kijken en verwonderen... Heerlijk gedicht! |
|
| teun hoek: | Zondag, december 05, 2021 13:32 |
| helaas hier moeilijk zichtbaar. th | |
| september: | Zondag, december 05, 2021 12:14 |
| Heel prachtig Hajduk. Een genoegen om te lezen. Vriendelijke groet. | |
| Anneke Bakker: | Zondag, december 05, 2021 11:19 |
| Mooie mystiek laat je hier lezen Hajduk. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, december 05, 2021 09:19 |
| Mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hajduk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2021 | ||
| Thema's: | ||