Het regent..
Druppels glijden als riviertjes van tranen
langs de naaktheid van mijn raam
kil en koud lijkt nu de wereld
zoveel weken
zo'n gebrek aan leven
nog te gaan
Even toch
mijn jas maar aan
Het masker in mijn hand
de echo kaatst in frases
terug naar mij
alles lijkt zo onherkenbaar
wie ben ik
en wie ben jij
Keuzes maken
op het punt waar jij voor staat
leven in een veronderstelling
wat is goed
en wat is kwaad
Leven
laten leven
laten zien
wie jij nu bent
Ach mijn God
mijn lieve vrede
Het is een vreemde wereld
als de hoop
zich niet in rede
meer herkent..
-
Dirk Hermans: | Maandag, december 06, 2021 15:26 |
Gevoelig verwoord | |
Anneke Bakker: | Maandag, december 06, 2021 11:33 |
Ontroerend mooi gedicht John, Ik wens jou alle goeds, en hoop doet ook nog leven. Warme groeten. Anneke |
|
teun hoek: | Maandag, december 06, 2021 10:56 |
gevoelig in de tijd. th | |
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2021 | ||
Thema's: |