Maar ik mis mij
Wie was ik,
Voor die ene zaterdag,
Toen je maar in mijn buik bleef schoppen,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Wie was ik,
Voor die ene middag,,
Toen je mij bijna liet stikken,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Wie was ik,
Voor dat ene diner,
Toen je lachend dat steakmes op mijn keel zette,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Wie was ik,
Voor die laatste donderdag,
Toen je me in mijn rug trapte en ik viel,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Voor die ene zaterdag,
Toen je maar in mijn buik bleef schoppen,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Wie was ik,
Voor die ene middag,,
Toen je mij bijna liet stikken,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Wie was ik,
Voor dat ene diner,
Toen je lachend dat steakmes op mijn keel zette,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Wie was ik,
Voor die laatste donderdag,
Toen je me in mijn rug trapte en ik viel,
Ik weet niet meer wie ik ben,
Maar ik mis mij.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, december 06, 2021 21:47 |
| missen is het begin van willen vinden, weer merken te verlangen om te komen tot aan een ander dan deze gedeelde werkelijkheid, waarin het slechte slechts beslist slecht is verstaan. hans |
|
| teun hoek: | Maandag, december 06, 2021 19:26 |
| toch gekomen als lichtengel knap hoor. th |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, december 06, 2021 15:29 |
| Zeer gevoelig dat is heel erg wat je hebt meegemaakt hopelijk kan je dit allemaal wat verwerken | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2021 | ||
| Thema's: | ||