Druppels van pijn
Dagen van pijn,
Die zich vervormen,
Het begint er met een,
Dan twee,
Teveel,
Tot ze me overspoelen,
Irreëele gedachten,
Die me als een vloed overvallen,
Van links naar rechts,
En terug naar het midden.
Donkere dagen,
Waarin alles verdoofd is,
Maar ik wakker ben,
Het komt naar boven,
Herhaalt zich wazig,
En soms tot in detail,
Dagen van pijn,
Die overlopen,
Naar alles in mij.
Die zich vervormen,
Het begint er met een,
Dan twee,
Teveel,
Tot ze me overspoelen,
Irreëele gedachten,
Die me als een vloed overvallen,
Van links naar rechts,
En terug naar het midden.
Donkere dagen,
Waarin alles verdoofd is,
Maar ik wakker ben,
Het komt naar boven,
Herhaalt zich wazig,
En soms tot in detail,
Dagen van pijn,
Die overlopen,
Naar alles in mij.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, december 14, 2021 14:17 |
| nog is het brandpunt van je gedachtegangen, het is slechts om van weg te gaan, maar aankomst zien, lichter richtpunt, brengt het nog niet. zo was ook het ‘volk in donkerte' in het eens reeds aloud vertrouwd verwonderend verhaal vooraf aan ons vertellen van kerst. advents groetje voor je hoop, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2021 | ||
| Thema's: | ||