verdwijnen.
Verdwijnen.
Ouderdom tekent
zijn lijnen
steeds meer bekenden raken uit het oog.
Familieleden vrienden
buren, bekenden
zij allen stegen hemelhoog.
Daardoor sluiten huizen
hun deuren
Is slechts herinnering jouw deel.
Andere bewoners
vergane momenten
die huizen zijn er tamelijk veel.
Foto’s hergeven wel
hun beelden
doch de bezoeken vallen weg.
Namen gebeiteld
Slechts In zerken
die bieden ons geen overleg.
Stilte neemt toe
wij zijn nog samen
een voorrecht , doch gezamenlijk gemis.
Corona baart ons
extra zorgen
familieband ademt nog fris.
Al denkend bij verlies
klimt het naar boven
die mis ik ook, die is niet meer.
Op school jaren lang
In één bank gezeten
Rouwannonces doen mij zeer.
th
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 11, 2021 21:36 |
| Gevoelig gedicht sterk verwoord hopelijk is die moeilijke tijd snel voorbij het doet zoveel mensen pijn allemaal door coronatijd | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 11, 2021 11:24 |
| Zo gaan die dingen Teun, vooral in deze nare coronatijd. Gisteren crematie van een koormaatje, eergisteren bovenbuurman, zo trekt corona haar eigen plan, heel verdrietig, vandaar dat de eenzaamheid hard toeslaat. Ik wens jullie alle goeds en rakend gedicht zet je neer. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2021 | ||
| Thema's: | ||