Her-innerlijk geeft golven, beelden
 buiten naar binnen en omgekeerd
valt over grasveld, daar sijpelt stil
stoflicht op de schouw en geliefden

tegen de vergetelheid glimlachend
soms, spreekt een woord hapert
-weet je nog- en -voor altijd-
hebben zij geen weet van de draak

die woont in ronding van een hoofd
 in kiem smoort, reddeloos vuur spuwt
niet nagekomen is, nooit heeft beloofd
vlammen herinnerlijk zijn vergeten

buiten hint pover blad goudgeel
fluisteren ontdane bomen winterstil
elfjesdromen, rituelen, een glijbaan
glimt leeg, wacht de kinderspelen

waar goud gevoel niet spreken zou
oog in oog met de draak, gedachte
kroontjespen, een lans ingetogen
 wijkend landschap onder blauw