Lieve duetjes
lieve duetjes
wij hebben
in de loop der tijd
zo onze eigen
muziek gemaakt
met kleine
vingeroefeningen
leerden wij
vertrouwelijk met
de instrumenten
omgaan maar
van enig samenspel
was nog geen sprake
wij vorderden in
quatre mains en
lieve duetjes het
echte werk leek ons
nog geen pretje
zo zonder dirigent
wel leerde hij ons
de lach en het
plezier van hoe wij
met armen en vingers
al vrij snel en goed
akkoorden lieten horen
wij soleerden
helaas voor ieder
op de eigen keuze
gingen zo onze
gang en hebben
ook nooit geleerd
op te treden met
publiek om voor
te spelen en alles
van onszelf te geven
van die stukjes leven
heeft niemand ooit geweten
wil melker
22/12/2021
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Woensdag, december 22, 2021 16:32 |
| Voor sommige duetjes heb je beter geen publiek Wil :o] Valse noten zijn ook niet een de orde. Zolang die duetjes maar lief zijn Liefs, Dasje |
|
| teun hoek: | Woensdag, december 22, 2021 09:58 |
| klanken die verbonden. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2021 | ||
| Thema's: | ||