Dat huis in Rotterdam
De geur van je adem,
Ruikt naar woede,
Wraak over het verleden,
Komt los als een storm,
In dat huis in Rotterdam.
Geen liefde in je oorlog,
Spijt betekent niks meer,
Littekens die voortvloeien,
Uit de koude herinneringen,
In dat huis in Rotterdam.
Ruikt naar woede,
Wraak over het verleden,
Komt los als een storm,
In dat huis in Rotterdam.
Geen liefde in je oorlog,
Spijt betekent niks meer,
Littekens die voortvloeien,
Uit de koude herinneringen,
In dat huis in Rotterdam.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, december 24, 2021 20:39 |
| het huis dat je thuis niet worden kon, werd het tegendeel van de levengevende ja wees er geest waarvan kerst naar verluid getuigen kan. kerst, bij uitstek d'ijkingstijd om de naam die je ingegeven tot je zegen dragen mag die dag terecht gebracht waar te maken, groetje voor je toch alsnog goedmoedig kerstmoment, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2021 | ||
| Thema's: | ||