Mist hangt oeverloos laag
lager dan kan niet bestaan
en boom voelt als bijna thuis
onrustig hartslicht in vertraagd

onderweg onwetend passanten
binnensmonds na mompelen
be blessed of wees gezegend
wees hier opdat zij klank horen

geruisloos silhouet stil verstoren
en beelden vallen stralend regen
een hand op mijn schouderblad
verzonken luistert en droomde

dat ik ooit zachter vleugels had
als engelen gekortwiekt teder
ijl aanraken, bries, herinnering
een steen, zonlicht, herkenning

stroomt lichtjaren lege handen
in warmte dit geloof, al was het
secondetijd, dat het goed komt
trage einders, elk nieuw begin